Skoki spadochronowe to bez wątpienia jeden z najbardziej emocjonujących i ekscytujących sportów. Najłatwiejsze są skoki w tandemie, bowiem nie wymagają zbytnio dużego przygotowania, przejścia specjalistycznych badań, nie mają też ustalonej granicy wiekowej. Jednak coraz więcej osób interesuje się solowymi skokami. Czego zatem warto dowiedzieć się o tym sporcie?
Skok w tandemie – idealne rozwiązanie dla początkujących
Skoki w tandemie to idealne rozwiązanie zarówno dla początkujących, jak i dla wszystkich tych, którzy chcą się przekonać o tym, czy kurs spadochronowy jest rozwiązaniem dla nich (warto być pewnym chęci udziału w nim, bowiem jest to koszt rzędu kilku tysięcy złotych, w zależności od konkretnego kursu).
Na skoki w tandemie pozwolić może sobie każdy. Nie wymagają one bowiem ani specjalistycznego przygotowania, ani przejścia licznych i bardzo szczegółowych badań lekarskich. Ponadto osoby skaczące w tandemie nie muszą opłacać bardzo kosztownego ubezpieczenia. W tym przypadku przygotowanie do skoku jest krótkie, ale bardzo treściwe.
Kto nie powinien decydować się na kurs spadochronowy?
Choć przygotowanie do skoku w tandemie nie jest specjalnie czasochłonne i wymagające, to jednak mając na uwadze pewne specyficzne sytuacje, nie każdy powinien się decydować na wykonanie takiego skoku (choć bez wapienia jest to duża radość i ciekawa przygoda). Nieprzestrzeganie pewnych zasad może doprowadzić nawet do nieszczęśliwszego wypadku mającego tragiczne skutki, dlatego też tak ważne jest przestrzeganie wszelkich przeciwwskazań odnoszących się do skoków spadochronowych.
Skoki w tandemie (ale i te solowe) nie powinny mieć miejsca w następujących przypadkach:
– gdy waga skoczka jest większa niż 115 kg (większa waga odpuszczana jest w przypadku, w którym ilość przestrzeni na jakiej odbywa się skok pozwala na dopuszczenie do niego skoczka o masie większej niż graniczna),
– gdy skoczek cierpi na akrofobię,
– gdy skoczek choruje na padaczkę,
– gdy występują problemy ze strony układu krążeniowo-oddechowego,
– gdy występują różnego rodzaju problemy z kręgosłupem,
– gdy skoczek cierpi na jakiekolwiek ze schorzeń w obrębie układu oddechowego bądź krwionośnego,
– gdy skoczek choruje na wrodzoną łamliwość kości,
– w przypadku jakichkolwiek problemów natury psychicznej.
Artykuł powstał we współpracy ze specjalistami z PL Strefy.
